Samsung NX1000

بهتر است پیش از شروع برای توضیح درباره‌ی NX1000، همانطور که پیش از شروع نقد و بررسی NX210 و NX20 هم گفته بودیم، کمی راجع به دوربین‌های بدون آینه-با لنز قابل تعویض صحبت کنیم. از سال 2008 که کم کم نخستین دوربین‌های بدون آینه-با لنز قابل تعویض به بازار آمدند زمان زیادی می‌گذرد. در این مدت، پاناسونیک با مدل‌های مختلف سری GF، المپوس با سری PEN و سونی با سری NEX محصولات خیلی خوبی را به بازار ارائه کرده اند. اما سامسونگ هم بیکار ننشسته بود و مدل هایی چون NX10، NX100 و NX200 را روانه‌ی بازار کرد که اتفاقا با استقبال خیلی خوبی مواجه شدند. تا به حال توضیحات خیلی زیادی را نیز درباره‌ی این نوع دوربین‌ها داده ایم. دوربین هایی که همانند دوربین‌های DSLR لنزهای قابل تعویض دارند، ولی خبری از آینه‌ی داخلی، چشمی اپتیکال، جثه‌ی بزرگ و صدای بلند شاتر نیست. در حقیقت این دوربین‌ها می‌توانند به عنوان دوربین پشتیبان برای عکاسان DSLR ، یا آن هایی که کیفیت بالا و ویژگی‌های DSLR‌ها را دوست دارند ولی جثه‌ی بزرگ آن‌ها را نمی‌پسندند به کار روند. پیشتر به این دوربین ها، دوربین‌های میکرو چهار سوم هم گفته می‌شد. این به آن دلیل بود بر روی مدل‌های نخست دوربین‌های بدون آینه-با لنز قابل تعویض، از سنسورهای تصویر با سایز 18X13.5 میلی متر بهره گرفته می‌شد. این سنسورهای تصویر به سنسورهای چهار سوم معروف هستند و از آن جایی که بر روی دوربینی کوچکتر به کار گرفته شدند (مثل دوربین بدون آینه و با لنز قابل تعویض Panasonic Lumix GF1 در سال 2008) بنابراین به این دوربین‌ها میکرو چهار سوم گفته شد. اما اکنون می‌دانیم که کمپانی‌های مختلف سنسورهای تصویر مختلفی را بر روی این نوع دوربین‌ها می‌گذارند و بنابراین دیگر نمی‌توان به همه‌ی آن‌ها میکرو چهار سوم گفت. مثلا NX20 مجهز به سنسور تصویر 23.5X15.7 میلی متری است که دقیقا همان سنسور سایز APS-C است که بر روی دوربین‌های DSLR قرار می‌گیرد. این در حالیست که مثلا دوربین Pentax Q مجهز به سنسوری با ابعاد 6.17X4.55 میلی متر است، یعنی همان سنسور تصویری که بر روی دوربین‌های کامپکت وجود دارد. بنابراین می‌بینیم که ظاهرا دیگر نمی‌توان به همه‌ی دوربین‌های با لنز قابل تعویض-بدون آینه، دوربین میکرو چهار سوم گفت. حتی از واژه‌ی کامپکت هم برای آن‌ها صرف نظر می‌کنیم چرا که ممکن است واقعا کامپکت نباشند. این را نیز بگوییم که معمولا تا به حال کمپانی پاناسونیک از سنسور‌های تصویر چهار سوم استفاده کرده است و وضعیت برای المپوس نیز با بعضی استثنائات تقریبا به همین شکل بوده. این در حالی است که سونی و سامسونگ از سنسورهای تصویر APS-C بر روی دوربین‌های خود استفاده کرده اند که البته با توجه به سنسور تصویر بزرگ از کیفیت عکس‌های آن‌ها نیز انتظار بیشتری می‌رود.

NX1000 از نظر ظاهری بیشتر شبیه به NX210 می‌باشد و حتی وزن و ابعاد آن‌ها نیز تقریبا یکسان می‌باشد. این دو کمی در دستگیره متفاوت هستند و البته هر دو دستگیره‌های نسبتا بزرگ و خوبی دارند که در دست گرفتنشان را آسان می‌کند. جایگیری دکمه‌های قسمت پشتی و قسمت بالایی نیز شبیه هم است به جز برچسب دکمه‌ی Smart Link که خوشبختانه در NX1000 کنتراست بیشتری دارد. البته دیگر از آن ساخت فلزی قسمت بالایی خبری نیست. در نقد و بررسی NX20 گفته بودیم که آن دوربین شباهت خیلی زیادی به دوربین‌های DSLR داشت. با وجود جثه‌ی کوچک، ولی نوع ساخت بدنه، با دستگیره‌ی بزرگ و حتی چینش دکمه‌ها خیلی شبیه به DSLR‌ها بود. اما برخلاف آن، ظاهر NX1000 تا حدود زیادی ما را به یاد دوربین‌های سری NEX سونی که آن‌ها نیز دوربین هایی بدون آینه-با لنز قابل تعویض هستند می‌اندازد.

سامسونگ از ویژگی Wi-Fi این دوربین با نام Link SMART هم یاد می‌کند. شما می‌توانید با دوربین مستقیما به شبکه وصل شوید و عکس هایی که گرفته اید را بر روی شبکه‌های اجتماعی مثل Facebook آپلود کنید. و یا اینکه از طریق ویژگی Samsung Mobile Link Function، دوربین را به گوشی هوشمند، تبلت و یا تلوزیون سامسونگ خود متصل کنید تا تصویر دوربین مستقیما بر روی نمایشگر این دستگاه‌ها نشان داده شود و بدین ترتیب یک منظره یاب بیسیم داشته باشید. این ویژگی را می‌توانید از طریق دکمه‌ی Smart Link که در قسمت بالای دوربین قرار دارد فعال کنید.

همانطور که درباره‌ی سنسور تصویر 20 مگاپیکسلی NX20 هم گفته بودیم، سنسور تصویر این دوربین هم، 20 مگاپیکسلی و از نوع APS-C CMOS است. یعنی هم بزرگ و هم با رزولوشن بالا. بنابراین به کیفیت و دقت عکس‌های آن امید خیلی زیادی داریم که البته این موضوع پس از تست عکس‌ها آشکار می‌شود. گستره‌ی حساسیت سنسور آن نیز تا 12,800 می‌باشد که نشان دهنده‌ی عملکرد حرفه‌ای دوربین و مناسبت آن برای عکاسی در شب است. این دوربین توانایی عکاسی در فرمت خام و حرفه‌ای RAW را نیز دارد که معمولا عکاسان حرفه‌ای تر به سراغ آن می‌روند چرا که به دلیل غیر فشرده بودن دست شما را برای ویرایش‌های بعدی باز تر می‌گذارد. همانند دیگر دوربین‌های غیر DSLR و تقریبا همه‌ی دوربین‌های بدون آینه-با لنز قابل تعویضی که تا به حال دیده ایم، فن آوری فوکوس خودکار این دوربین نیز از نوع Contrast Detection یا تشخیص کنتراست می‌باشد. پیش از این انتظار می‌رفت که این فن آوری خیلی کندتر از فن آوری فوکوس خودکار Phase Detection که در دوربین‌های DSLR قرار دارد عمل کند، ولی اکنون شاهد این هستیم که در بسیاری از دوربین‌های این چنینی، سرعت فوکوس خودکار واقعا نزدیک به سرعت فوکوس خودکار در دوربین‌های DSLR است.

NX1000 همانند NX210 فاقد چشمی الکترونیکی سرخود می‌باشد و به جای آن باید عمل کادر بندی را از طریق نمایشگر 3 اینچی انجام دهید. رزولوشن نمایشگر 921,000 پیکسل است و در ضمن از نوع چرخنده هم نیست و ثابت می‌باشد. این نمایشگر برخلاف نمایشگرهای NX20 و NX210 از نوع AMOLED نیست و TFT می‌باشد. با این حال رزولوشن فوق العاده بالا و خوبی را ارائه می‌دهد.

همانطور که گفتیم، این دوربین توانایی عکاسی در فرمت خام و حرفه‌ای RAW را دارد. از دیگر ویژگی‌های حرفه‌ای این دوربین می‌توان به مودهای عکاسی Manual، Shutter priority و Aperture priority اشاره کرد که کنترل کاملی بر روی نوردهی را به شما می‌دهند. این مودهای عکاسی می‌توانند از طریق پیچ تنظیم بالا و سمت راست دوربین انتخاب شوند. اگر از جمله‌ی عکاسان مبتدی یا آن هایی هستید که حوصله‌ی درگیر شدن با تنظیمات نوردهی دوربین خود را ندارند، می‌توانید مود عکاسی Smart را انتخاب کنید تا بدین ترتیب برای عکاسی فقط لازم باشد که دوربین را به سوی سوژه نشانه بروید و دکمه‌ی شاتر را بفشارید تا بهترین و با کیفیت ترین عکس به صورت خودکار گرفته شود. همانطور که گفتیم سرعت عکاسی پیاپی آن نیز 8 فریم بر ثانیه است که سرعتی کاملا بالاتر از بیشتر دوربین‌های DSLR است. اما برخلاف NX20، بیشینه‌ی سرعت شاتر این دوربین تا 1/4000 ثانیه می‌باشد. بیشینه‌ی سرعت شاتر NX20 تا 1/8000 ثانیه بود. این دوربین هم مجهز به مودهای عکاسی Panorama، 3D و 3D Panorama است.

NX1000 باز هم برخلاف NX20 فاقد هرگونه فلاش داخلی می‌باشد و فقط می‌توانید از فلاش‌های اکسترنال SEF8A بر روی کفشک فلاش اکسترنال آن استفاده کنید. همچنین می‌توانید از یونیت WGS84 که یک یونیت GPS می‌باشد نیز بر روی آن استفاده نمایید.

این دوربین توانایی ضبط ویدیویی 1080p Full HD با سرعت 30 فریم بر ثانیه را نیز دارد که خوشبختانه می‌تواند علاوه بر فرمت H.264، در فرمت MPEG4 هم ذخیره شود. صدا نیز به صورت استریو ذخیره می‌گردد. بوسیله‌ی پورت و کابل HDMI هم می‌توانید فیلم‌ها و عکس‌های گرفته شده را مستقیما به تلوزیون‌های دیجیتال منتقل کنید و تماشا نمایید. دکمه‌ی Record نیز در همان قسمت پشت دوربین قرار گرفته است. عکس‌ها و فیلم‌های گرفته شده بر روی کارت حافظه‌ی SD/SDHC/SDXC ذخیره می‌شوند. باتری لیتیوم-یونی BP1030 نیز در هر بار شارژ کامل توانایی پشتیبانی برای گرفتن تا 320 عکس را بر روی این دوربین دارد. این دوربین از همه‌ی لنزهای NX mount سامسونگ نظیر لنزهای 16mm، 18-55mm، 18-200mm، 20mm، 20-50mm، 30mm، 50-200mm، 60mm و 80 میلی متر پشتیبانی می‌کند.

به هر صورت همانطور که گفتیم، NX1000 خیلی شبیه به NX210 است ولی با این تفاوت که با بعضی تفاوت‌های جزئی در رنگ آمیزی، نمایشگر، بعضی موارد کوچک و از همه مهم تر قیمت، باعث شده تا بیشتر مناسب آماتورها و مبتدیان قرار گیرد. در آینده و با به بازار آمدن این دوربین سعی می‌کنیم آپدیت هایی را بر روی این نقد و بررسی اعمال کنیم.

به روز رسانی: در تست های انجام شده، کیفیت عکس های گرفته شده توسط این دوربین در حد بسیار عالیست. سنسور تصویر 20 مگاپیکسلی این دوربین توانایی تولید عکس هایی بدون نویز از حساسیت 100 تا 800 را دارد. عکس ها در حساسیت 1600 هم خیلی خوب به نظر می رسند. مقدار نسبتا کمی نویز از حساسیت 3200 مشاهده می شود و این در حالیست که در حساسیت های 6400 و 12800 عکس ها از نویز زیاد، کاهش جزئیات و غلظت رنگ ها رنج می برند. با این حال عکس ها همچنان برای نمایش در سایزهای کوچک مناسب می باشند.

مزایا:

مجهز بودن به سنسور تصویر 20 مگاپیکسلی APS-C CMOS
توانایی عکاسی پیاپی با سرعت 8 فریم بر ثانیه
توانایی ضبط ویدیویی 1080p Full HD
مجهز بودن به Wi-Fi داخلی و فن آوری Smart Link
نمایشگر 3 اینچی بسیار با کیفیت
مجهز بودن به مودهای عکاسی دستی P,A,S,M و مود اتوماتیک Smart Auto
توانایی عکاسی در فرمت RAW
موجود بودن در سه رنگ مشکی، سفید و صورتی